W miniony weekend rozegraliśmy kilka spotkań, z których większość przegraliśmy. Mimo wszystko jednak znów wyciągaliśmy wiele pozytywnych stron, dzięki czemu nieustannie się rozwijamy. I o to chodzi:)
FT 2011 – Jeziorki Prażmów
W czwartkowy wieczór ponieśliśmy zasłużoną porażkę z drużyną KS Jeziorka Prażmów. Mecz zaczął się nawet nieźle. Przez pierwsze 20′ obie drużyny toczyły wyrównany pojedynek. Prażmów był może minimalnie lepszy, dłużej utrzymywał się przy piłce – ale nie wynikało z tego nic konkretnego. My też od czasu do czasu konstruowaliśmy swoje akcje a nawet, jeszcze przy stanie 0:0 nasz zawodnik znalazł się w sytuacji „sam na sam” z bramkarzem przeciwnika. Niestety zabrakło mu zimnej krwi, zbyt wcześnie oddał strzał, który bramkarz łatwo obronił. Potem nadeszły 3′ minuty podczas których ten mecz praktycznie się rozstrzygnął. W 3′ straciliśmy trzy bramki. Przynajmniej dwie „na własne życzenie”, tzn. po własnych stratach lub niedokładnych podaniach.
W drugiej połowie Prażmów był lepszym zespołem, udokumentował swoją przewagę strzelając kolejne dwie bramki. My ponownie mieliśmy sytuacje „sam na sam” ale znowu nasz zawodnik zbyt wcześnie oddał strzał. Szkoda tego meczu bo przy większej naszej koncentracji oraz boiskowej „zaciekłości” można pewnie było powalczyć o remis. Ale nie ulega wątpliwości, że tego dnia przeciwnik był od nas po prostu lepszy.
Okiem trenera. Na pewno musimy popracować nad koncentracją po stracie bramki, nad naszą reakcją (jako drużyny) na takie sytuacje. Pozytywne były próby (w większości udane) wyprowadzania piłki po ziemi spod własnej bramki. Tego powinniśmy próbować więcej w kolejnych meczach, nie bać się.
Progress – FT 2011
Mecz był z kilku powodów nietypowy. Przede wszystkim pogoda. Było bardzo gorąco, część zawodników już przed meczem zgłaszała mi dolegliwości. Po drugie graliśmy na nietypowym (prawie kwadratowym boisku) w niemiłej atmosferze. Trzeba przyznać, że kadra trenerska Progresu nie zachowuje się podczas meczu kulturalnie. Słońce z kolei wymuszało częstsze zmiany co powodowało mniejszą płynność gry. Co napisawszy trzeba przyznać, że mecz zaczęliśmy…nieźle. Udało się uniknąć szybkiej straty bramki (co nam się niestety w przeszłości zdarzało) a nawet wyszliśmy na prowadzenie po przepięknym strzale Gniewka. Przy stanie 1:0 dla nas mieliśmy jeszcze błąd sędziego (piłka do Dominika od przeciwników i niesłusznie odgwizdany spalony) oraz 2-3 szanse na strzelenie bramki. Także I połowa była dobra gdyby nie strata gola praktycznie w 40′.
Drugą połowę lepiej zaczął przeciwnik, my byliśmy rozkojarzeni. Efektem strata kolejnego gola. Potem mecz się wyrównał. Było sporo chaosu i sytuacji pod obiema bramkami, z lekką przewagą Progresu. Ale w 60′ piękną akcją popisał się ponownie Gniewko, na spokoju „położył” bramkarza i strzelił do pustej bramki. Niestety 5′ później nasza obrona się zagapiła, niepotrzebnie wdaliśmy się w „kiwki” w naszym polu karnym co skończyło się stratą trzeciej bramki. Do końca meczu walczyliśmy dzielnie i mieliśmy swoje okazje (Dominik faulowany w polu karnym przeciwnika, Leon faulowany wychodząc sam na sam. Był to dość brzydki mecz z gatunku takich, gdzie zwycięstwo trzeba sobie wywalczyć, wyszarpać. Tym razem się nie udało ale z postawy drużyny na boisku jestem zadowolony. Na pewno było lepiej niż w poprzednim meczu z tym przeciwnikiem.
Okiem trenera. Cały czas zawodnicy nie zawsze realizują przedmeczowe ustalenia. Czy to dotyczące taktyki gry, czy SFG, wznowień, schematów, etc. Potrzebna jest większa koncentracja i konsekwencja w tych elementach. Dodatkowo uwagi z przerwy też nie do końca zostały wdrożone w drugiej połowie. Z pozytywów to coraz częściej jednak mamy na boisku momenty, kiedy robimy to, co powinniśmy. I z reguły nam to wychodzi. Także musimy się bardziej starać i być konsekwentni w swoich działaniach na boisku. Na wyróżnienie w drużynie FT zasługują: Gniewko, Ogon, Hubert.
Jedność Żabieniec – FT 2013
W niedzielne popołudnie wybraliśmy się do Żabieńca. Mecz w podwarszawskiej miejscowości jednak nie poszedł po naszej myśli w żadnym aspekcie. Śmiało możemy powiedzieć, że było to jedeo z naszych najgorszych spotkań rozegranych od kilku miesięcy.
Byliśmy spóźnieni w podejmowaniu decyzji na boisku począwszy od decyzji o podaniu piłki przez moment ruchu na wole pole czy powrót do obrony. Najbardziej w oczy rzucał się brak naszego zdecydowania w obronie i niechęć do przeszkadzania przeciwnikowi w momencie budowania akcji.
Trudno się patrzy na takie spotkania, a jeszcze trudniej się je rozgrywa. Przed nami ostatni mecze sezonu zaplanowany na niedzielę. Jest to również ostatnie ligowe spotkanie rozgrywane w formule 7×7. Lepszego spotkania na rekonwalescencję i zapamiętanie dobrze piłki siedmioosobowej nie znajdziemy.
Najlepszym zawodnikiem meczu zostaje Marcin, wyróżniony natomiast zostaje Tymek oraz Mikołaj.
FT 2014- SAS
Rocznik 2014 jako ostatni rozgrywał swoje spotkanie w miniony weekend. Na naszym domowym boisku gościliśmy zespół SAS Warszawa.
Od samego początku spotkania mecz był bardzo wyrównany i zacięty. Jako, że my sprawy ułatwiać sobie nie lubimy to od drugiej minuty spotkania wynik już goniliśmy. Graliśmy podaniami, wiedzieliśmy co chcemy zrobić z piłka w momencie gdy ta do nas dotrze i wiedzieliśmy jak ustawić się na boisku i gdzie zrobić ruch by kolega z futbolówka przy nodze miał kilka opcji wyboru gry. Brakowało nam jednak trochę skuteczności w ostatniej fazie akcji. Z przebiegu spotkania remis jest bardzo sprawiedliwym wynikiem.
Najlepszym zawodnikiem spotkania zostaje Tomek, wyróżniona zostaje natomiast Wika.
O pozostałych meczach napiszemy niebawem…
